I Ji demsalan payîz bû. Di rêyeke berfireh da du erebe bilez diçûn. Di ereba posteyê da du jin rûniştibûn. Yek ji wan xanimeke zeyîf û çilmisî bû, ya din xizmetkara wê ya qelew û rûsor bû. Porê xizmetkarê yê kurt û zuha di bin şerpê da xuya dikir. Keçikê bi desten xwe yên terikî... Continue Reading →
HÊLÎN Û HÊVÎYA MAHMUT BAKSİ – Selamî Baran
Ez dixwazim di serî da bibejim ku armanca vê nivîsê danasina Mahmûd Baksî û romana wî Hêlîn e, ne rexne kirin e. Romana Hêlîn di sala 1983an da li Swêdê bi zimanê Swêdî û di sala 1984an da jî bi Kurdî li Swêdê tê çapkirin. Hêlîn bi şevaza bildungsroman hatîye nivîsîn û ez şaş nizanibim... Continue Reading →
LI SER APÊ MIN CEMŞÎD XAN – H. Ronak
Di romanên kurdî da bingeha mijarên sereke: perçebûna welêt û şikestekên sîyasî ne. Mijar çi dibin bila bibin, koka mijarê her tim ji çavkanîya perçebûnê/bêdewletbûnê vedixwe yanî rewşa kurdan a kambax bandoreke mezin li romanên kurdî dike. Rasterast ev rewş di romanan da neyê vegotin jî meriv bandora vê rewşa xerab li ser lehengan dibîne/dixwîne.... Continue Reading →
BEDEW I – Anton Pavlovîç Çexov
I Hê jî tê bîra min; wî çaxî di pola 5 an jî 6an da bûm, bi kalikê xwe ra ji gundê Balşoy Krepkoy, ku li herêma Donskoy bû, diçûm Don Rostovê. Ji meha Tebaxê rojeke fetisok û bieziyet bû. Ji germayî û ziwayîyê, ji herareta germ ku ewrên tozê dianîn ber me, çavên me... Continue Reading →
LI SER HEFT WÊNEY RÛTÎ JINÎ CENABÎ WEZÎR – Lawê Perîxanê
Heft Wêneyî Rûtî Jinî Cenebî Wezîr Pirtûka Ferhad Pirbal e û Çetoyê Zêdo ji soranî wergerandiye kurmancî. Ebû Ubeydeyî Xedam û şeş hevalê xwe di haman şevê de heman xewnê dibînin, di xewna xwe da jinek dinan zer, çav kesk û por mesudayî di bajarekî xweş da li gel wa ye. Her heft heval lixwe... Continue Reading →
LI KAFEYÊ – MIXAYÎL BÛLGAKOV.
Li kafeyekî kevin. Erd di nav herîyê da. Dûmana ku ji cixareyan dertê… Kursiyên qirêjgirtî. Çend esker, çend jin û gelek mirovên sivîl. Li ser dikê piyano, vîyolansel û keman li hin tiştan dixin. Di navbera masan da diborim û li ciyek rûdinim. Li ber masê jinek bi berpêşik disekinê û bi awirên pirsîyarî li... Continue Reading →
KEBANİYA KURMANCIYÊ – Bîlalê Xerzî
Gelek sernivîs di hişê min da çûn û hatin; he’ta ya tu li jor dibînî li fikirînên min qelibî. Ez ê ji te re behsa Bîhoka Li Pişt Sînor a Arjen bikim. Arjenê xwediyê sernivîsa li ha! Çîrokeke ji 26 çîrokan e ev berhem. “Û her çîrok serencama serboriya mirovekî ya di serdemekê de li cihekî bi... Continue Reading →
LI SER DÎSKO 5 NO’LUYÊ – S. Serhedî
Ev wehşeteke ne vegotinê ye ne jî ya nivisandinê ye, îşkence û zilma ku di nav "Girtîgeha 5 No'lu ya Amedê" nayên ziman, em dil dikin ku heta bi destê me bê em binivîsin, bi hatina qomitanê girtîgehê Esat Oktay Yıldıran ve dest pê dike û roj bi roj îşkence zêdetir dibe. Îşkenceyên di wir... Continue Reading →
LI SER “ROJNIVÎSKA SPINOZA” – Selamî Baran
Rojnivîska spinoza romana Şener Ozmen a yekem e, roman bi şêwazeke postmodern hatîye nivîsandin û mekan jî çar parçeyê Kurdistanê ye. Şener Ozmen romana xwe ji çar stûnên (leheng) Kardox ava kirîye, ji bakur Yasînê Zexî(Hezex), ji başûr Peymana Xoyî(Zaxo), ji rojhilatê Simkoyê Badî(Mahabad) û ji rojavayê jî mamoste Helbestê Dêyî(Amûdê) û her stûnek jî... Continue Reading →
LI SER REÎS REMEZAN(EKAN) ÇEND GOTIN – Lawê Perîxanê
Çîroka Ferhad Pirbal a binavê Reîs Remezan(ekan) berî 2005an hatiye nivîsandin û 2005 li Çwarqurne hatiye xwendin. Çetoyê Zêdo û Eyup Subaşi ev çîrok ji soranî bo kurmancî wergerandine, çîroka resen jî ji tîpên erebî-kurdî hatiye latînîzekirin. Zêdo û Subaşi pirtûk bi soranî û kurmancî derxistine ber çapê û Weşanxaneya Avestayê di 2015an da li... Continue Reading →